रंगीत विचारांना घोळवत
हळु हळू स्वप्न
ब्लॅक अँड व्हाईट होत जातात
एक एक घोट रात्र संपत असते
ब्लॅक कॉफी सारखी फिकट काळपट
किंवा ओल्ड माँक मध्ये
टाकलेल्या थुमस् अप सारखी
काळी गडद
काय अपूर्ण असतं माहीत नाही
पण अंधरातली पोकळी
उजेडात सापडत नाही
आणि कुठल्याच व्याख्ये मध्ये
रात्र काही बसत नाही
मग तीच पोकळी गडद होऊ लागते
वेग वेगळे वादळ घेवुन
प्रत्येक खोली हेच जाणवून देते
सगळं काही शून्य आहे
उगीचच बेरीज वजाबाकी चा खेळ आहे
तुम्ही आहे मी आहे
तुम्ही नाही मीही नाही
उजेडातही अंधार दिसत नाही
कारण अंधार अंतिम आहे
मन थोड उथळ करून
निरर्थक जीवनाला स्वार्थ जोडला
की वाटतं जगुन पहाव
निदान टाईमपास म्हणून
रात्र अपूर्णच राहते कायम
दिवस व्यवस्थित संपत असतो
कधी संपेल रात्र व्यवस्थित
हा रोजचा प्रश्न असतो
निर्जीव रात्र - जतिन
No comments:
Post a Comment