Wednesday, September 14, 2016

श्रावण

भिजलेल्या रस्त्यावरुनी  
उन्हे लपत चमकत होती 
गर्द काळ्या ढगा आडुनी 
किरणे चोरुनी पाहत होती 
गवताच्या पात्यावर 
दवबिंदू होते विसावलेले 
तृप्त होऊन भिजलेली धरणी 
नवीन गीत गात होती 
हवेत होता गारवा 
बेधुंदपणे पिसाटलेला  
रातकिड्यांचा आवाजहा 
अंधाराला साथ होती 
रस्ते विसरून पाणी 
चोहीकडे वाहत होते
दगडावर आपटुनी 
अस्तित्व हे उधळीत होते   
नजर हिरवीगार जाहली 
थंडावा हृदयात बसला 
श्रावणात गायलेले 
सृष्टीचे हे गीत होते . 
 
------ जतीन .

No comments:

Post a Comment