निरंतर
रोज
येते पहाट
नवा
दिवस घेऊन
मी
जुनाच असतो
नवीन
दिवसा सोबत
कमी
जास्त प्रमाणात
खर्या
खोट्या प्रमाणात
समजणार्या
नसमजणार्या
जगासोबत
जुळवत
माणसांनी
मांडलेल्या
माणसांच्या
देखाव्यात
एक
एक दिवस
पालथा
घालतो
स्वतहाच्याच
गोंधळात
भर घालत
की
हेच जीवन आहे
स्वतः
ला समजवत
मग
पुन्हा मी झोपतो
नवीन
दिवसाची वाट पाहत
असलेल
अस्तित्व स्वीकारत
वा
हरवलेल अस्तित्व शोधत
----------------
जतिन संखे .
No comments:
Post a Comment